Love. Fitness. Happiness.

Het laatste blog van een vakantie vol dierbare herinneringen. De eindevaluatie is positief uitgevallen en voor herhaling vatbaar was de conclusie. We hebben elke dag wel bijzondere momenten gedeeld. Zo ook onze laatste vakantiedag: fietsen door San Francisco.

Het was weer lekker weer met goed zicht, dus die brug die zagen we weer. Dat waren weer heel wat fotomomentjes waard.

Voor we naar de brug gingen hebben we eerst de zeeleeuwen van San Francisco op pier 39 bij daglicht bekeken én gehoord :)

We zijn niet de brug over gefietst, dat hadden we gisteren al per bus al gedaan. De route ging via Lincoln Park naar het strand (berg op, berg af, pffff)

Aan de andere kant van de strandweg lag een restaurant die een prachtige tuin bleek te hebben. Hier hebben we van een overheerlijke lunch genoten: samen een pizza, cesar salade en spicy chicken wings. En de heren een pitcher en de dames een mojito. We hadden weer wat energie nodig voor alle klimmen en dalingen die nog zouden volgen.

Vervolgens door het boomrijke (weinig herfstkleuren nog) Golden Gate Park gefiets waarna we uitkwamen bij de 'painted ladies' bovenop (!) Alamo Square met een prachtig uitzicht over de stad. Er staan vele prachtige gekleurde Victoriaanse huizen in San Francisco in sjieke straten met vele bomen.

.

Door de stad naar beneden richting kust waar we na 6 uur fietsen onze rijwielen inleverden. Ik had er zere knieen aan over gehouden, maar het was meer dan de moeite waard. Wederom een superdag met prachtig weer.

Terug in het hotel ons opgefrist, het dagelijkse wijnuurtje meegepikt en op naar Pier 39 voor ons laatste avondmaal. Dat werd een etentje bij een Italiaan, met mooi uitzicht over de baai van San Francisco. Terug in het hotel nog een laatste glaasje, bier voor de mannen en cappucino met baileys .... on the side! voor de dames!

Het zit er op! Het is nu 10 uur in de morgen. We hebben zojuist ontbeten en wachten nu op ons busje dat ons zo naar het vliegveld brengt. Dan begint het lange wachten en reizen. Over ruim 24 uur zijn we weer thuis. En dan de volgende dag weer meteen in het ritme van de dagdagelijkse bezigheden. 

Maar dit pakt niemand ons nooit meer af!

Greeting,

Marcel & Susan

Frank & Judith 

Daar is ' t ie dan toch!

Vanmorgen uitgeslapen en om half 9 ons plekje om te ontbijten uitgezocht (bij ons hotel is geen ontbijt inbegrepen) Het is Boudin geworden, een heerlijke bakerszaakje waren ze lekkere leuke broodjes verkopen.

Daarna onze auto weggebracht. Deze paar blokken rijden was redelijk spectaculair te noemen! De wegen zijn hier steil!, niet zo'n klein beetje. Gelukkig werkte de remmen ook de laatste mile van de 2650 kilometers die we gereden hebben ook nog goed! 

Daarna richting Union Square voor wat shopping. En jawel ... wat niemand ooit zou kunnen bedenken (ik ook niet) .... moeders heeft Uggs gekocht! En Susan ook! Nog geen foto's beschikbaar :) Marcel heeft een stoere Nike+ Fuelband in de Applestore gekocht. Helaas kon Frank niet slagen in de Levy's winkel voor een nieuw spijkerjasje :(

Door Chinatown gewandeld, gevolgd door Little Italy en de City Lights Bookstore. Na het shoppen (berg op, berg af) richting één van de highlights van San Francisco: Lombard Street

Toen was het tijd voor hét ijsje van dé chocoladefabriek van San Francisco: Ghirardelli.

Inmiddels was de bewolking opengetrokken en kwam de zon te voorschijn. Zou het dan misschien toch ...? Susan durfde het niet te geloven. Vorig jaar toen zij en Marcel hier waren was de brug alle dagen in mist gehuld. We kwamen de hoek om ... en ... there it was! We were the lucky ones! Eerst foto's maken voordat de bewolking weer op zou komen zetten. Daarna toch eerst het ijsje! Heerlijk, maar een maaltijd waarna je de hele dag niets meer hoef te eten.

Ons plan was om morgen over de brug te fietsen, maar nu lag tie er zo mooi bij. Wat nu te doen? We kozen om een hop on hop off ticket te kopen voor een ritje over The Golden Gate Bridge en door Sausalito. 

Tijdens het wachten even met onze jarige dochter gebeld! Dikke poen Loes xxx

Om 4 uur stapten we op de open bus. We hadden een vrolijk babbelende Spencer als buschauffeur en entertainer. We hebben genoten van onze koude trip over de brug in international orange (nee, niet rood). Weer teveel foto's gemaakt. En natuurlijk foto's van ons vieren voor de brug, maar die staan op het andere toestel. Dus jullie moeten het met dit plaatje doen.

We kregen nog een bonusritje erbij, Spencer bracht ons naar de 'Top of the bay' (vrije vertaling van 'sitting on the dock of the bay' van Otis Redding, het nummer dat op de terugweg opgezet werd)

Rond 6 uur waren we weer terug. We hadden 's middags al the place to eat uitgekozen: Lori's Diner, een 'happy days' eettentje. Waar het echt niet dringen was voor een plaatsje. Het is echt niet heel erg druk in San Francisco. We hadden een mooi uitzicht over de haven. Helaas kreeg ik mijn bordje niet leeg, het ijsje was nog niet verteerd. Morgen maar eens wat kilootjes eraf fietsen, want er is weer wat bijgekomen de laatste weken....En dan is al weer de laatste volle vakantiedag aangebroken. We nemen het er nog even van hoor!

Greetings, MSFJ

The way to San Francisco

Vanmorgen genoten van een van de beste ontbijten van deze roadtrip na een wat minder goed geslapen nacht. Dat dan weer wel. We hadden in ieder geval een goede ondergrond voor het laatste stuk van onze reis: zo'n 5 uur rijden naar San Francisco. Onderweg naar de California songs & Zwarte Lijst :) geluisterd.

Onderweg hebben we geen een keer bij een fastfoodketen gestopt. Dat kon niet volgens Susan. Bij een roadtrip in Amerika hoort een vette hap bij de MacDonalds. Dus zogezegd zo gedaan.

En alle 'echte' Amerikanen namen de heren een refill en de dames een Starbucks mee de auto in voor onderweg.

Rond 4 uur reden we San Francisco binnen (zonder file) maar wel zoals het hoort met mist over de baai. Die Golden Gate Bridge die zien we vooralsnog niet. Marcel heeft ons veilig tot de eindbestemming gebracht!

Ons hotel is weer een lekker sjiek ding! Om 5 uur werden we ontvangen met wijn! Een lekker binnenkomertje ;) en opwarmertje, die hebben we hier wel nodig. Het is hier toch wel een dikke jas kouder dan op de andere plekker waar we geweest zijn.

Een paar uurtjes door dit 'krabbegat' gewandeld. Ja een Bergenaar voelt zich hier wel thuis tussen al die krabben. We zit dicht bij Fishermans Warf en Pier 39. Al even een kijkje genomen bij Ghirardelli, hier komen vast nog wel terug voor het ijsje.

Een hapje gegeten bij Bubba. Het is tov van vorig jaar een stuk rustiger volgens Marcel en Susan. Morgen onze auto terugbrengen en de stad verder verkennen.

Greetings from MSFJ

Gigantisch!

Vandaag was weer een prachtige zonnige dag, zo'n graadje of 30. Such a lovely day. We hoorden dat jullie in Nederland ook genieten van mooi weer met prachtige herfstkleuren. Fijn! Ik zie aan de statistieken dat dit blog goed gelezen wordt. Leuk! Bedankt voor de reacties via de diverse communicatiekanalen. Groetjes van ons alle 4 aan iedereen, speciaal aan Jet en Huub :)

Vanmorgen op ons gemak ontbeten en genoten van de prachtige sfeervolle relaxte Narrow Gauge Inn. Echt een top verblijf! Tijdens het ontbijt ons verbaasd over de ophef rondom het Sinterklaasfeest. Dat laten we ons toch niet afpakken? Dan zetten we t stiekem toch voort? ;)

Ons weg (net zoals gisteren) weer slingerend en over bergen en door dalen voortgezet. Prachtige vergezichten: rotsen, stenen, bomen, heuvels, bergen, kleuren. Zo groots en weids is het hier. Het is niet in plaatjes te vangen. Wat heeft Californië toch een afwisselend landschap! En als Amerikanen iets planten, of het nu windmolens zijn of wijranken of sinasappelbomen dan zijn het er niet een paar maar honderden, duizenden. Ruimte zat hier.

We konden ons hier voorstellen dat hier de indianenstammen rondtrokken.

Onderweg kwamen we ook regelmatig wegwerkzaamheden tegen. En dan wordt het verkeer niet geregeld met stoplichten maar met stopmannetjes. Een verkeersregelaar houdt verkeer tegen om vervolgens via een slow-bordje de snelheid aan te geven, en aan het eind stond ook weer een mannetje vriendelijk te knikken. 

Zo rond 1 uur reden we Sequoia National Park in. De eerste sequia's gespot maar nog niet de grote die we een paar uur later zouden zien. Eerst ons slaapplek in het park opgezocht en ingecheckt. Wuksachi  Lodge is een modern sjiek verblijf waar we (omdat we vroeg geboekt hadden) voor een redelijke prijs konden verblijven. We kregen de opdracht om al het eten uit de auto te halen ... voor de beren! Beware for the bear! Helaas (of gelukkig?) geen beer gezien.

Op zoek naar de reuzen sequoia's en mooie vergezichten. Eerst de Moro Rock trail gelopen. Een steile trap van 350 treden leidde ons de 91m steile rotswand op. Op een hoogte van 2020m hadden we een prachtig zicht over de Giant Forest.

De trap omlaag was wat akeliger dan omhoog. Als je uitglijdt val je wel diep!

Ons volgende stop was een in 1959 omgevallen sequoia. Dat zo'n grote boom, zulke kleine wortels heeft.

En een paar sequoia's bijeen: the Parker group

Wat zijn wij toch nietig tussen deze reuzen. Dat dwingt alleen maar respect voor de natuur af.

Onder een sequoia doorgereden :) en wederom prachtige herfstkleuren tussen de rode boomstammen van de sequoia's.

Waar we natuurlijk voor kwamen was de Sherman's Tree, het grootste levende organisme ter wereld. Een boom van 2200 jaar oud, 84m hoog en 11 m doorsnee. Deze boom heeft een geschiedenis doorstaan! Voor we deze kolos konden bewonderen moesten we via een pad van zo'n 700 meter 70m dalen (en die moesten even later ook weer op!) Het was meer dan de moeite waard. indrukwekkend! Niet op 1 foto te vangen.

Ook Sequoia National Park was weer een belevenis. Weer zoveel mooie (te veel, sorry kids ;)) foto's gemaakt. Het was er heerlijk rustig, het was duidelijk dat het het einde van het seizoen was. Alles werd klaar gemaakt voor de wintertoeristen, het is ook een geliefd langlaufgebied. 

Deze prachtige dag afgesloten met (wederom) een zeer smakelijk diner in het restaurant van onze Lodge (in 100 miles niets anders te vinden). We zijn lekker 'chique de kak' bezig ;). We love it!

Sleep well!

Marcel & Susan, Frank & Judith 

Beautiful Day!

Het is nu 10 's avonds en we zijn Narrow Gauge Inn en hebben hier zojuist heerlijk forel en lam gegeten. We zitten in een sfeervolle herberg net buiten Yosemite National Park. We hebben het nog niet bij daglicht gezien, daar gaan we morgenochtend van genieten.

Wat hebben wij weer een prachtige dag gehad! Vele miles heeft Marcel ons door een prachtig stukje Amerika geloodsd.

Voor 9 uur vanmorgen vertrokken we uit Napa, na een erg karig ontbijtje. Nog wat extra koffiekoeken en bananen mee voor onderweg en we waren on the road.

Het landschap wat voor Yosemite aan ons voorbijtrok was een geel tapijt van droogte. 

Vlak voor Yosemite zagen we de tekenen van de bosbranden die hier in de zomer vele hectare zwart heeft geblakerd.

Maar ook hele bijzondere plaatjes van hoge zwarte kale stammen die tegen een heuvel stonden en daar tussen bomen in prachtige herfstkleuren. Nu kon ik Marcel niet na elke bocht laten stoppen dus heb ik ook vele 'mental pics' gemaakt :)

Uiteraard El Capitan gezien (waar de Belg Tomtestosteron tegen aan geklauterd is. Dit tvprogramma is zeer het bekijken waard. Gekke werk! Vandaag klauterden ook 12 klimmers tegen deze steile rotsmuur) en Half Dome via de Tunnel View. Half Dome ook bewonderd vanaf Glacier Point en El Capitan via een wandelpad naar Sentinel Dome en van daaraf gezien.

Op de terugweg werd het licht gefilterd door de ondergaande zon waardoor de herfsttinten nog mooier kleurden.

Wij zijn heel blij dat de Shutdown voorbij is zodat wij van dit moois vandaag konden genieten. Marcel en Susan zijn hier vorig jaar ook geweest maar hebben  toch ook weer andere kanten van dit enorm grote natuurpark gezien. 

Morgen naar de Seqoia's!

Good night! Goedemorgen voor jullie, een fijn dinsdag toegewenst.

Judith

Het regent nog steeds zonnestralen

Vanmorgen werd ik pas om half 8 wakker. Dat was de eerste nacht die ik goed doorgeslapen heb. Is de jetlag over? ;)

Ontbijtje genuttigd en rond half 10 verlieten wij mistig Monterey op weg naar Napa Valley, de wijnstreek van California. Het is vandaag zondag, vermoedelijk weinig activiteiten op Stanford University en in Sillicon Valley dus die hebben we links laten liggen.

Vandaag een heel ander landschap aan ons voorbij zien trekken: van de duinen met gekleurde heideplanten van Monterey, de dorre heuvels met bomen in herfstkleuren (met tussendoor groene tapijten van de golfbanen) richting San Francisco, de spagettisnelwegen rondom SF naar de heuvels met de wijnranken.

Na inchecken bij ons verblijf van vanacht The Wine Valley Lodge gingen we op weg om wijn te proeven. Alleen .... we hadden nog niet gegeten dus na de 1e proeverij bij Col du Val  (3 glazen waarvan de laatste van een fles van €120,00) was ik al 'teut' *giechel*. 

Dus toch eerst maar eerst een eettentje op gezocht. Dat werd een overheerlijk luxe lunch. We waren in een redelijk sjieke omgeving van Napa te zien aan de woningen, de bewoners en bezoekers. Daarna nog een gratis proeverij bij Jacuzzi bezocht. Toen was de tijd om. Rond 5 uur sluiten de wijngaarden hun poorten voor bezoek.

We wanen ons hier een beetje in Toscane. Nog steeds lekker weer, relaxte sfeer, mooie omgeving met honderden wijngaarden. Er zijn langs de kant wat weinig punten waar we even konden stoppen om een foto te nemen. 

Nu weer de lange broek en vest aan (het koelt hier toch wel flink af 's avonds) en te voet naar het centrum om deze wederom gezellige mooie dag met een hapje eten af te sluiten.

PS. Frank was de BOB :)

The Number One Highway!

Vandaag is Susan jarig! Na hugs & kisses & presents weer een heerlijk ontbijtje. Op naar de Walmart om een traditionele chocoladetaart-variant van Las Vegas 3 jaar geledente kopen.

Onze roadtrip vandaag leidt over de Highway 1, een prachtige kustweg langs de Stille Oceaan, zoals ons beloofd is.

De dag startte koud met zo'n 3 graden, maar wel weer met het lekkere zonnetje. In het begin was het mistig. Hebben wij weer :( Geen mooie vergezichten....maar gelukkig .... naar wat miles rijden toch wat meer zicht. Mist op zee gaf toch ook enkele bijzondere plaatjes.

Een mooie stop was Hearst San Simeon, in de buurt van Hearst Castle (duurste woning ter wereld). Hier hebben we de reeds zachtwordende cupcakes opgegeten. Genoten van een zee-otter die ook aan het genieten was van een maaltje krab en vis.

 Iets verder kwamen we view point van zee-olifanten. Niet 1 maar honderden!! Echt super om te zien! 

Na een bergweg vol haarspeldbochten namen we even een pauze bij Whale Watchers Café. Lekker soepje gegeten.

De volgende stop was Julia Pfeiffer Burns State Park. Hier weer veel te veel foto's gemaakt van de prachtige waterval op een Expeditie Robinsonachtig strandje. En .... daar een paar keer ver op zee de fontein van een walvis gezien. Hoe stoer is dat! 

Inmiddels was het half 5. De bewolking en mist kwam weer opzetten toen we bij Point Lobos State Reserve arriveerden. Maar toch nog even de Monterey cipressen bewonderd en toen hoorden we .... zeeleeuwen! 

  

Geweldig genoten van deze roadtrip door de Big Sur over de highway 1. We reden van het ene State Park het andere in. Soms leek het net Bretagne, dan weer Noorwegen of de kust van Dover, maar ook wat vlakke stukken met "zeekoeien" gezien :)

Deze fantastisch dag afgesloten in Monterey waar we op Fisherman's warf heerlijk gegeten hebben met toepasselijke bubbels.

Dat was een lekker krabbetje!

Om 10 uur heerlijk soezig het bed ingedoken!

Looking for some flowers for our way to SF

Het congres is voorbij! Rond 12 uur hebben uitgecheckt bij het Ramada Plaza hotel waar we 6 nachten goed geslapen hebben. Op weg via 101 naar Lompoc waar ons volgende hotel staat!
In 1 van de voorsteden van Ventura hebben we een lekker broodsoepje gegeten (rond broodje met tomatensoep).

Op het moment dat we de zee spotten was Susan in Nederland jarig. Hier moet ze nog een paar uur wachten op haar kadootjes :) De volgende stop was Santa Barbara, een gezellig mooie badplaats, ooit de wereldhoofdstad van de film. Dit is nog te zien aan de vele theaters. Even geflaneerd over de pier en daarna door de winkelstraat. Leuk waren de vele kleurrijke piano's in de straat waaraan iedereen mocht spelen, dat gaf het stadje een relaxte sfeer.

Daarna nog een uur door gereden naar bloemenstad Lompoc. Onderweg langs de prachtige kustweg wederom genoten van een schitterende zonsondergang. Even na 19u00 arriveerden we in Embassy Suites Hotel.
Via Google en Foursquare een eettentje gezocht. En gevonden. Mi Amore. Dat bleek een lekkere Italiaan te zijn. Met ons vieren 2 pizza's en een pitcher Sam Adams. Een dogy bag was toch nog nodig.
Op tijd weer naar bed. Morgen een feestje te vieren!!

Good Night!
Judith

To happiness and beyond

Terwijl Pieter, Marcel en ik vroeg op moesten staan om naar het congres te gaan (begon iedere dag om 8uur!) gingen Frank en Susan hun geluk ergens anders zoeken ;)
Woensdag gingen zij op weg naar de Universal Studios in LA. Volgens de Garmin 37 minuten vanaf Anaheim, maar het duurde toch anderhalf uur eer ze er waren. Drie jaar geleden zijn Marcel, Susan en ik er ook geweest, dus ik wist ongeveer wat Frank ging beleven: de studiotour natuurlijk en leuke attracties zoals Jurrasic Park waar ze zeiknat uitgekomen zijn. Tot op de onderbroek! Maar met een graadje of 30 was dat niet zo erg.
Helaas hadden ze op de terugweg weer lange file. Het voordeel was dat we ongeveer tegelijkertijd in het hotel arriveerden. Richting Disney Down Town gelopen en gezellig bij Tortilla Joe .... gegeten :) met een Margarita! 

Donderdag konden Frank en Susan met hun California City Pass nog keer naar Disney. De attractie waar we geen 150 minuten voor in de rij wilden staan, hebben zij, omdat ze heel vroeg in het park waren, met een fast pass wel gedaan. De Cars ride was dus leuk! En het Ghirardelli's ijsje hebben Marcel en ik ook gemist ;( misschien in San Francisco nog? Starbucks heeft voor ons inmiddels een grote concurrent met Ghirardelli's!. Tot 's avonds hebben zij zich wederom vermaakt met de leuksattracties.

Omdat er 's avonds niet zoals 3 jaar geleden een groot Educause party was (gisteravond ook al niet) zijn we samen met Pieter bij Rainforest cafe gaan eten. Vulcano!!

Nog een paar congresuurtjes op vrijdag en we kunnen starten met onze roadtrip. Volgens planning! De shutdown is afgelopen! Yeah!!
Greetings, Judith

San Diego

Vanmorgen waren we alle 4 vroeg wakker. We zijn nog niet helemaal gewend aan deze tijdzone. Marcel is voor t ontbijt een paar blokjes rond gaan rennen.
Rond 9 uur hebben we weer lekker ontbeten: spek & ei, bagels, pancakes (speciaal voor Susan ;)) en vers fruit. 

Vandaag hebben we San Diego bezocht. Deze 8e grootste stad van Amerika ligt op zo'n anderhalf uur rijden van Anaheim. Dit keer was het Frank's beurt om te rijden. De mannen zijn snel gewend aan de automaat en aan t verkeer. En met een co-piloot (soms wel 3 ... komt het altijd goed)

Old Town San Diego hadden we snel gevonden met een gratis parkeerplaats ernaast. We wisten niet goed wat te verwachten, maar het was een open lucht museum met vele leuke souvenierwinkeltjes. Het stamt uit 1820 en is een van de eerste nederzettingen in Californië (bron: reisgids :).)
De hop-on-hop-off trolley vonden we wat prijzig dus zijn we met de tram naar het centrum gegaan. Uitgestapt bij het enorm groot vliegdekschip de USS Midway. Leuk om zo'n gigant eens van binnen en van buiten te bekijken. Dit militair museum had dus geen last van de shutdown. We hopen dat het over een paar dagen gedaan is met die shutdown zodat de geplande bezoeken aan de nationale parken door kan gaan.

Gaslamp Quartier, een wijk met vele restaurantjes, ons volgende toeristisch punt was erg leuk om doorheen te wandelen. We zagen zelfs nog een honkbalstadion in de wijk liggen: Petco Park.
We vonden het opvallend rustig in San Diego, zo'n grote stad...
Onze benen en voeten hadden weer genoeg te verduren gehad, we hadden nog geen honger, dus terug naar de auto en back to the hotel. Op de terugweg prachtige Malibu-achtige plaatjes gezien: zonsondergang, palmbomen en zee. Om 19u00 is het hier donker.

De tank weer volgegooid (het was even zoeken naar een tankstation en het knopje van de tankdop) zodat Frank en Susan morgen heen en terug naar Universal Studios kunnen! Marcel, Pieter en ik vertrekken om 7u15 naar het congres. Daarom snel een Subway broodje ipv een uitgebreide maaltijd. Op tijd het bed in.

Groet,
Judith

lokale tijd: dinsdagavond 10u20

The Happiest Place On Earth

2 dagen Disney. Zondag en maandag hebben we in een wereld vol kleuren geleefd.
Disney doet dat goed in zijn 2 parken hier in Anaheim: California Adventure en Disneyland. Alles in stijl tot in de detail aangepast op het thema. Iedereen even vriendelijk en blij. Je wordt zeer gastvrij ontvangen, je komt in een warm bad terecht. Het terrein is proper. En nu alles in halloweenstijl aangekleed.
Voor vele Amerikanen lijkt Disney wel carnaval. Vele verkleedde kinderen en volwassen gezien.

De 1e dag hebben we eerst uitgeslapen en zijn we rond 10 uur naar Disney gewandeld. We hadden nog geen kaartjes dus daar moesten we nog even voor in de rij. Voor Frank en Susan een California City Pass gekocht en Marcel en mij een 2daagse pas. Dit keer werden alle passen op naam gezet (vandaar de lange rij bij de kassa) en bij de entree werden we ook nog op de foto gezet. Niemand kan meer op onze kaartjes het park in. Eerst kaartjes voor de World of Color voor 's avonds gescoord :)
Eerste attracties waren Ariël de kleine zeemeermin en Goofy's Sky School. Jammer genoeg was de California creaming dicht ;) Helaas voor mij krijgen we nog een herkansing :S. Voor de rest is Paradise Pier een gezellige plek om te flaneren.
Het nieuwe Cars Land staat in het het teken van Route 66. De oude sfeer van auto's is mooi geïmiteerd.
Marcel en Frank zijn in de Tower of Terror geweest terwijl Susan en ik winkeltjes hebben bezocht en op de foto met Mickey zijn gegaan. Daarna was het tijd voor een hot dog.
Vervolgens Muppet Show 3D en attractie van Monsters Inc. Na wat shoppen naar t andere Disney Park gehopt. Een stukje parade meegepikt. We wilden eten bij the Big Thunder Ranch maar die was "fully booked", morgen in de herkansing. En maar weer in een rij aanschoven (ze laten ons heel wat parcourtjes lopen ;)) voor de bootjes van de Pirates of the Carrabean.
In Down Town Disney in the House of Blues gegeten. En het 1e free glass van een cocktail in the pocket! Inmiddels was het rond 21.00 uur en tijd om een plekje te zoeken voor de. World of Colors. Geweldige show met water, muziek, projectie van filmfragmenten en laserstralen. Mee laten slepen op het sentiment van Disney. I love that. We all did. Inderdaad Disney... the happiest place on earth!

Heel moe maar gelukkig tolden we ons bedje weer in.Op naar de 2e dag in Disney. Kunnen we zoveel 'happiness' wel aan vroeg de man bij de entree me. Tot nu toe lukt het me/ons prima.

Rond een uur of half 10 waren we in het California Adventure Park voor het ritje in de nieuwe attractie Radiator Springs Racers. Echter voor de fast pass stond al een rij van minstens 1 uur, wachttijd bij de attractie zelf was zo'n 120 minuten. Dat was zelfs Marcel en Susan te gortig. Dan maar op weg naar de Calfornia screaming, die was nu wel open. En geschreeuwd heb ik en een paar stukken m'n ogen dicht gehouden ;) de andere 3 hebben genoten! Het 3D schieten bij Toy Story was leuk en in de wildwaterbaan zijn we goed nat geworden maar met de heerlijke temperatuur van zo'n graadje of 26 was dat niet zo erg. Een pompoen koffie bij de Starbucks en weer hop naar t andere park.
De Mattahorn is een superleuke 8baan waarin Susan de slappelach kreeg. Vervolgens gamen bij Buzz Lightyear, griezelen in Haunted Mansion, een ritje met de jeep bij Indiana Jones (erg leuk), en it's a small world natuurlijk. Nog een prachtige theatershow van Mickye en met de fast pass nog een ritje in Space Mountain. Ik vond zelfs deze 8baan in het donker wel leuk.
Na de parade wel gegeten bij de Big Thunder Range, een all-you-can-eat bbq. Marcel, Susan en ik waren hier 3 jaar geleden ook geweest. Het was nog steeds hetzelfde. Lekker dus!

Disney is voor dreamers of all ages. Dat hebben we ook zo ervaren.
Marcel en ik hebben onze Disney-tijd op. Frank en Susan hebben nog 1 dagje tegoed. Morgen een dagje San Diego en dan start het congres. Hier is het uiteindelijk allemaal om te doen :)

Nu eerst wat rusten op onze heerlijke bedden. Gelukkig doet de wifi het weer zodat ik weer een blogje kan posten.

Welterusten
Judith en de rest :)

maandagavond 22u45

Time flies, but you are the pilot

We hadden een drukke tijd achter ons, dus we dachten: laten we onze vakantie relax beginnen ...

Zaterdagmorgen om 03u00 liep onze wekker af en om half 4 reden we richting Posterholt om Marcel en Susan op te halen. Na een korte break, een vlotte reis reden we rond half 7 parkeerplaats P3 op. In het doolhof van auto's vonden we toch een mooi plekje. De shuttlebus stond al op ons te wachten. 

KLM heeft goed bezuinigd  op baliepersoneel, want inchecken mochten we zelf doen, ook de bagage konden we zelf labelen en die verdween vervolgens op mysterieuze wijze.

Lekker rondgelopen op de Holland Boulevard, de 1e Starbucks van deze reis gescoord ;) om rond 8u50 te boarden. Bij de gate troffen we Pieter, een collega die ook naar het congres gaat. Het ging allemaal vlotjes, maar toch een half uur later vertrokken vanwege een deur die niet goed sloot. Op deze reparatie wilden we wel even wachten hoor!

Tijdens onze 10 uur durende vlucht werden we lekker in de watten gelegd. Lekker eten, flesje wijn, een ijsje en een ruime keuze van actuele films om te bekijken. Frank en ik hebben de film 'de nieuwe wildernis'  gezien de natuurfilm over de Oostvaardersplassen. Erg mooi. Monsters University, Now you can see me, the Heat heb ik ook nog gezien.

Voor de douane mochten we al vast oefenen met in de rij staan (zullen we de komende dagen in Disney nog wel vaker doen ;)) zo'n 3 kwartier voordat we een strenge douanier konden overtuigen dat we niets kwaads kwamen doen. We mochten de States binnen. Onze koffers waren er inmiddels. Afscheid genomen van Pieter, die zien we maandag of dinsdag weer in Anaheim.

Wij met de shuttlebus naar de plaats waar we onze auto konden ophalen. Ging allemaal vlotjes. En na even passen en meten in welke auto onze 4 koffers nu wel pasten, kregen we een rode Kia Sorento mee. Rond 2 uur zaten we in de auto op weg naar Anaheim waar we een uur later arriveerden.

We hebben een mooie hotelkamer (2 kingsize bedden, massagedouche!, koelkastje) in het Ramada hotel met uitzicht op t hotel waar we 3 jaar geleden zaten en Disney!

Koffers uitgepakt, even opgefrist om tegen 5 uur weer terug richting Los Angelos te rijden, maar nu naar de Rose Bowl in Pasadena waar de UCLA Bruins tegen CALifornia moesten. Een American Football wedstrijd, een college game. Maar wat we daar mee maakten, dat is echt ongelooflijk. 

Een uur of 2 voor de wedstrijd reden we richting stadion waar zo'n 92.000 mensen in kunnen. Maar het was helemaal niet druk? Vreemd. Tot we bij t stadion kwamen. "Iedereen" was er al. Duizenden en duizenden auto's stonden geparkeerd, een echte! golfbaan vol. Hele gezinnen zaten te barbecueën, waren met een bal aan t spelen of keken naar een sateliettv. De foto's konden niet het beeld vangen dat we daar met onze eigen ogen zagen. Bizar groot! En gezellig! Niets van ruzie of zo gezien, UCLA en CAL gebroederlijk en gezusterlijk naast elkaar te feesten.

Even een burger gescoord en hup t station in. We zaten al aan de goede kant, dus we hoefden geen rondje rond het immens groot terrein. Druk! Gezellig! Door het UCLA-petje van Marcel werden we door de stewards meteen voor een van hen aangezien ;) Ons plekje (3e rij van boven!) gaf toch een goed zicht. We hebben genoten van de sfeer, de enorm grote drumbands van zowel UCLA als CAL. Volgens ons bestond die UCLA band wel uit 300 man/vrouw. Wat een shows gaven beide bands voor de wedstrijd en in de pauze! Dat was wat obze overbuurmannen in Maastricht geweest.We hadden meteen een WMC-optreden erbij :)  

De spelregels van de wedstrijd snapte ik niet, maar er was genoeg om het veld heen te zien aan cheerleaders e.d. En ik was ook zo moe, mijn ogen kon ik met moeite openhouden. We waren immers ook al zo'n 24 uur op. Marcel en Susan vonden dat we na de pauze weg konden gaan. We hadden het meegemaakt, de sfeer geproefd, de UCLA stond ruim voor dus .... Het bleek een goed besluit. Voordat iedereen weer uit dat stadion zou zijn... Terug over het immense terrein op zoek naar de auto. In de lucht hingen ballonnen met het nummer van de parkeerplek, dat was een handig oriëntatiepunt. Het was echt super georganiseerd. En dit doen ze elke 2 weken! 

Marcel bracht ons veilig terug en rond half 11 waren we terug op onze hotelkamer en hoorden we dat de wedstrijd net was afgelopen en dat UCLA gewonden had met 37-10. Wij konden eindelijk gaan slapen! 

PS. Blogtitel is slogan KLM :)

Het aftellen is weer begonnen ...

Hallo beste lieve lezers van jujuutjes blog,

Ze gaat weer op reis :) Nog 3 nachtjes slapen en dan gaan Frank en ik samen met Marcel en Susan naar California.
Drie jaar geleden ging ik samen met Marcel en Susan ook die kant op. Marcel en ik gingen toen en mogen nu ook weer (samen ook nog met collega Pieter) van onze werkgever Zuyd Hogeschool naar de Educause, een congres rondom leren en technologie. Over dat congres bloggen we ons duoblog 2beJAMmed.
Op dit blog verschijnen de reisverhalen!
En nu gaat Frank ook mee :) We hebben er zin in! De eerste avond gaan we meteen de uitdaging met onze jetlag aan door met de wedstrijd van de UCLA Bruins in de Rose Bowl in Pasadena te bezoeken. De dagen erna Disney natuurlijk, want het congres vindt weer plaats in Anaheim. Om uiteindelijk in San Francisco te eindigen.Tot snel met de eerste verhalen uit het (te) gekke Amerika!

Judith

Free download @GraphicStock