Jujuutje in Amerika

Tijdens mijn allereerste bezoek aan de States heb ik 3 staten gezocht. Eventjes in Arizona (Hoover Dam), Nevada (Las Vegas) en California (Anaheim, San Diego en Los Angeles). Aanleiding van dit onverwachts bezoekje Amerika was het Educause congres, op het duoblog kan je mijn congreservaringen lezen.
Het vakantieweekje dat ik er aan vast heb geplakt met Marcel en zijn vrouw Susan was top! Vermoeiend maar amazing, fantastic, wonderful, huge and BIG!
Alles is groot in Amerika.

Elke dag heb ik geprobeerd iets te bloggen voor familie en vrienden, dat kostte ook veel tijd, vooral het uploaden van foto’s. Maar gezien de reacties via mail, sms, blog en twitter hebben de achterblijvers dit wel gewaardeerd. Vanwege tijdsverschil van 9 uur is skypen niet zo vaak gelukt, dat is wel jammer.

Mensen die al eerder in Amerika hadden mij de opvallende zaken al wel genoemd, maar het is toch anders als je het met je eigen ogen ziet. Hoewel ik natuurlijk maar een heeeel klein stukje Amerika heb gezzien, zijn mijn ervaringen maar heel beperkt. Maar zo zag ik het deze 2 weken:

Car & Traffic
Onze Jeep mocht er zijn qua grootte, maar voor Amerikaanse begrippen toch maar een gemiddeld formaat.Geblindeerde achterramen, maar ook dat is hier heel normaal.
De autowegen zijn enorm breed, 7 baanswegen zijn niet ongebruikelijk. Handig zijn de carpoolbanen waar je met een ‘party of three’ op mag. Ondanks de enorme hoeveelheid aan wegen kent Amerika ook file, vooral rondom LA. Opvallend is dat rechts inhalen ook gebruikelijk is, maar daar tegenover staat dat er bijna niet van baan wordt veranderd. De wegen bestaan vaak uit betonplaten, soms leek alsof je op de oude Boudewijnweg richting Antwerpen reed. En geen wegwerkzaamheden gezien!
De wegen zijn overzichtelijk, borden duidelijk. Met onze tomtom was het makkelijk navigeren, die hadden we ook niet kunnen missen. Maar ik zat lekker achterin, dus liet me rijden en hebben me niet zo met de navigatie bemoeid, daar had ik de piloot en zijn co-piloot voor. Heerlijk! Fijn dat jullie me veilig al die miles hebben vervoerd.
We hadden een leuke radiozender die precies altijd de toepasselijke muziek draaiden. Veel U2 (favoriet van Marcel), Frankie goes to Hollywood (no way ‘Jujuutje went to Hollywood).
Het waren voor mij relaxte ritjes met boek, laptop of gewoon genietend van het uitzicht. Het landschap is weids en indrukwekwekkend en dan heb ik de Grand Canyon nog niet gezien. Een reden om nog eens terug te komen :)
Handig zijn trouwens bij de verkeerslichten bij de voetgangersoversteekplaatsen met het aftellen van de oversteektijd die nog rest!

Hospitality & Food
Een enorme gastvrijheid, ‘how are you today’ is de gebruikelijke openingszin, altijd even (vooral maar even) geïnteresseerd in waar je vandaan komt. We hebben dure en minder dure hotelkamers gehad. De bedden waren altijd groot en op de laatste na altijd 2, kon ik met het hele gezin wel in overnachten. Ook waren de kamers schoon, vond Amerika sowieso een schoon en opgeruimd land (hoewel in de grote stad LA dat wel minder was).
Typisch vond ik trouwens de toiletten, er staat altijd water in net alsof ze verstopt zijn, maar dat hoort gewoon zo.
Overal zijn complete fastfoodboulevards waar alle fastfoodketens bij elkaar zitten. We hebben natuurlijk wel wat fastfood gegeten, maar toch nog opvallend gezond gegeten. De porties waren soms enorm, vooral ook de bekers drank. De small one was big enough for me. Wel was er veel plastic borden en bestek. Dat komt natuurlijk uit de fastfoodindustie, maar dat je ook je ontbijt vanaf een plastic bordje en met dito bestek moet eten, vond ik wat minder.

Lifestyle
Ik wist toch weinig van de leefgewoonte van de gemiddelde Amerikaan af. Ik kijk toch te weinig Amerikaanse series. Ik voelde me zo nu en dan toch als Alice in Wonderland, maar gelukkig had ik gids Marcel die me (bijna!) alles kon toelichten. Ongelooflijk wat hij allemaal weet. Thx guide!
Wij hebben in Disney land vaak naar eetgelegenheden moeten zoeken omdat alles zo vol zat, opvallend vond ik dat Amerikanen niet zoals Nederlanders met complete koeltassen naar pretparken gaan.
Men had gezegd dat Amerikanen zo dik zijn, dat klopt wel, maar ik vond het nog al mee vallen.Waarschijnlijk is het beeld in Nederland ook aan het veranderen waardoor het minder opvalt. Dat is natuurlijk ook een zorgelijke constatering.
Dat Amerikanen vaderlandslievend zijn, weten we natuurlijk, maar dat een basketbalwedstrijd begint met het Amerikaans volkslied en dat voorafgaand aan de Sea World show de militaire veteranen werden geëerd met een applaus, kunnen wij als nuchtere Nederlanders niets bij voorstellen. Amerikanen zijn ontzettend trots op hun land, hun sportclub en laten dat ook weten in een positieve, enthousiaste manier.
Amerikanen zijn ook ontzettend gedisciplineerd, men volgt de richtlijnen van medewerkers (Disneyland) gewoon netjes op. Heb trouwens ook weinig jammerende kinderen gezien in de parken.
Natuurlijk veel goodies in de parken, elke attractie had wel zijn eigen shop. Zoveel, zo leuk, ik kon niet kiezen dus heb niet zo veel meegenomen (wel wat hoor, no worries kids :P).
Heb me trouwens niet onveilig gevoeld in Amerika.

de M&M's winkel in Las Vegas bestond uit 4 verdiepingen!!

Weather
Onze koffers zaten vol met zomerkleren. In de 2e week was het weer voor Californische begrippen slecht. We hebben wat regenbuitjes gehad, maar niet echt dat we drijfnat zijn geworden. We zaten dan in de auto, bij een basketbalwedstrijd of sliepen. Soms waren de weersvoorspellingen slecht en hadden we toch zon (Sea World) dat was dan weer een kadootje waar we extra van genoten. Maar zonnebril heb ik nauwelijks op gehad en bikini had ik niet mee hoeven te nemen.

Travel mates
Susan kende ik niet voordat Frank en ik hen ’s maandag ’s ochtends gingen ophalen. Is dan toch even spannend of het klikt, maar dat deed het! Susan en ik hadden onze Starbucks-joke, dat was grappig.
Marcel en Susan kunnen enorm genieten van kleine en grote dingen en uiten dat ook. Daar genoot ik ook weer van. Ze konden hun weg door de diverse parken altijd snel vinden en wisten precies waar de leuke en mooie dingen te zien waren. Geweldig zulke gidsen, ik hoefde alleen te volgen, dat was zo relaxed.

Dank dank dank, lieve reisgenoten, mede dankzij jullie heb ik een geweldige tijd in Amerika gehad. Ik had het niet willen missen. Big hug!!