Tobias heeft de rol van co-piooot maar op zich genomen. We kregen steeds meer het gevoel dat Oi de weg niet wist en ook niet goed met de navigatie om kon gaan. Ook de taal vormt soms een kleine barriere, we begrijpen elkaar niet altijd even goed. Zo samen gaat het beter.
In de vele dorpjes die we gepasseerd zijn, wordt volop gevlagd vanwege Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus. Vrolijk gezicht.
Hoe meer we richting Oost-Java rijden hoe schoner de straten en huizen eruit zien (of beginnen we er aan te wennen?). Na een uur of 6 rijden met wat korte plas- en tankstops, was het tijd voor een hapje eten en een rustpauze voor Oi. Ergens bij een warung langs de kant van de weg gestopt. We werden als VIPs behandeld: kinderen weggejaagd uit de woonkamer voor de tv want daar moesten wij plaatsnemen. We hadden hier de keuze tussen kipsaté en geitsaté. Wij namen kip, lekkere kip. De zelfgemaakte drank durfden we hier niet aan. Ook hier werden wij gefotografeerd. Dat is hier wel opvallend. Wij (vooral Tobias) zijn de attracties voor de lokale bevolking. Iedereen wilt met ons op de foto. Van de 'hooggeëerde' gasten ook maar even een foto genomen ;)
Onze weg vervolgde over bergen. Prachtige natuur met schitterende rijstvelden (a lot of mental pics).
Na zo'n 11 uur in de auto arriveerden we rond 17.00 in Malang. In een 'cozy' guest house genaamd Cozy Guest House :). De recensies op de Agoda website logen niet. Prachtig verblijf. En veilig ook. Toen we om half 10 terug kwamen van een hapje eten (zittend op de grond) was de straat afgesloten met een hek. Na een telefoontje werden we binnengelaten!
Moe van het auto zitten. Morgen mogen we uitslapen tot half 7! We gaan de Bromo Vulkaar op!
Selemat Malam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten