Sightseeing Bhaktapur

Vandaag mochten we na onze lange vermoeiende reisdag uitslapen. We hebben prima geslapen, wel wat andere omgevingsgeluiden: vechtende honden, de bel voor de tempel, een processie (met de 'Hare Krishna' -muziek). Vreemde gewaarwording om in zo'n andere wereld terecht te komen.

Om 9u00 hoefden we pas beneden te zijn. Na onze papieren te hebben ingevuld voor de visitor pass voor Bhaktapur, kregen we ons ontbijt: geroosterd brood met ei, jus d'orange en koffie of thee. De koffie is meestal nescafé en soms een kopje echte koffie uit de koffiemachine die Ruud en Emmy aan Mahesh hebben gegeven. Na wat op en neer trapgeloop naar de kamers (we vergaten allemaal het een en ander) vertrokken we rond half 11.

Wat heeft Mahesh ons veel laten zien, te veel om op te noemen. Ik doe een poging omdat ik niet zoveel foto's tegelijkertijd via het blog kan opladen, daaarvoor gaat de wifi te langzaam.

We zagen veel van het dagelijks leven en werken, veelal daarvan gebeurt gewoon op straat, zoals haren wassen, baby masseren, rijst drogen, potten bakken. We zijn naar een pottenbakkerij geweest, een papierfabriekje, een plaats waar yoghurt wordt gemaakt en een naai-atelier. Maar ook veel tempels gezien en een boedhistisch klooster.

Bhaktapur is de best Middeleeuwse stad van Nepal. Nou daar waan je ook wel in. Maar ook in deze oude stad dringt de moderne tijd door: lichtreclame, scooters, mobieltjes (vnl door mannen! )

Heel bijzonder was de ontmoeting met Kumari, de levende godin.

Dit meisje is toen zij 4 jaar was uitgekozen door de priester. Tot het moment dat zij ongesteld wordt (of op een andere manier bloed verliest) wordt zij vereerd. Zij wordt letterlijk op handen gedragen, haar voeten mogen de grond niet raken. 

Een voormalige godin brengt ongeluk volgens de overlevering, dus zij zal niet snel trouwen. Een erg gelukkig leven heeft een oude Kumari niet. Dit meisje is nu 11 jaar.

We zijn ook naar de plek geweest waar de overledenen gecremeerd worden. Op het moment dat we daar waren was het ritueel van een lijkverbranding bezig. Dit hebben we op afstand aanschouwd.

We eindigden op het Durbar Square (daar kijken we vanuit onze kamer op uit) met het koninklijk paleis met de gouden poort. Hier komen we nog een keer terug om wat foto's bij meer licht te maken. Tegen 5 uur is het licht toch al wat gedempter. Om 6 uur is het donker.

Rond half 6 waren we terug in ons guest house en hadden we anderhalf uur rust. Frank en ik hebben foto's geselecteerd. Na deze selectie bleven er nog 350 over. Als dit zo door gaat is mijn 16GB kaart zo vol.

Om 19.00 gaan we weer in processie naar een tempel ivm het Dashain festival, de Mayeshwori tempel dit keer. We werden nu begeleid door de broer van Mahesh: Depesch. Het viel niet mee om elkaar niet uit het oog te verliezen, wat een drukte en een herrie. Op sommige plaatsen aardedonker (geen straatverlichting) maar wel veel kaarsjes en olielampjes. Hele families op de been, veel jeugd, trommels, deksels, fluiten, offers in de tempel. Onbeschrijfelijk.

En daarna een lekkere maaltijd in het Vajra Guest House.

En we hebben weer stroom (valt hier regelmatig uit) en dus wifi, dus jullie een nieuw blog!

Welterusten.

Namasté

Judith