Ceremonie bij Mahesh thuis

Vandaag was een bijzondere dag. Wij waren uitgenodigd bij Mahesh thuis. 

De vader van Mahesh is een jaar geleden gestorven. In dat jaar zijn er 13 rituelen uitgevoerd ter ere van zijn vader. Bij deze laatste, als afsluiting van het jaar, mochten wij bij zijn. Een unieke ervaring. Ter gelegenheid hiervan hadden alle dames zich in het nieuw gestoken :)

De priester zegende bloemen (Afrikaantjes ;)), deeg, fruit, groenten, kaarsjes met heilig water, neushoornextract en koemelk. Het geheel werd bewierookt natuurlijk. En er werd met rijst gestrooid. Veel van die gebruiken kennen wij dus ook. Het geheel duurde zo'n anderhalf uur.

Wij vonden allemaal opvallend hoe chaotisch (en in onze ogen zo weinig devoot) dit ritueel verliep. Iedereen liep in en uit, kwam weer met nieuwe offerandes. Telefoons die gingen en gewoon beantwoord werden. Zo anders dan bij ons waar iedereen stil moet zitten en luisteren.

Na alle zegeningen gingen Mahesh met zijn broer Depeche naar de heilige rivier (daar waar de lijkverbranding plaats vindt) om de offers aan de rivier te geven.

Na een klein uurtje ging de familie naar de Shiva tempel om daar ook offers te brengen en om de schalen met de duizend lontjes aan te steken. Op de foto zie je de mama van Mahesh.

Daarna ging de familie terug naar huis om samen te eten.

Dat hebben wij ook gedaan maar dan in Vajra Guest House: een lekkere tosti.

In de middag heeft Mahesh ons de weg gewezen naar een school waar op traditionele wijze Thanka painting wordt beoefend. Monnikenwerk! We hebben daar ook kennisgemaakt met de Nepalese manier van handelen. Voor hetzelfde doek moesten Japanners en Amerikanen het dubbele betalen van dat wat ons aangeboden werd. Enkele van ons hebben een mandela gekocht. Wij ook. Het was wat duurder dan de papyrus die wij 25 jaar geleden in Egypte hebben gekocht, maar net zo mooi. Nu nog een mooi lijstje erom.

Uiteraard gingen we om 19u00 weer naar een tempel, een kleintje dit keer. Weer een mooie weg er naar toe vol met olielampjes en vlaggetjes. Ook hier een 'jongen met poep op z'n kop'.

Op de terugweg hebben een reisgenoot verloren, maar gelukkig ook weer teruggevonden! Was toch even paniek, want in de wirwar van straatjes in Bhaktapur is het niet gemakkelijk om je weg terug te vinden. Maar met de vriendelijke hulp van enkele Nepalese jongens is het allemaal goed gekomen.

Tot slot samen weer lekker gegeten in Vajra. Echt, de Nepalese keuken is heerlijk!! Nee, wij vallen niet af :(

Onze koffers zijn gepakt want we gaan Bhaktapur voor 3 dagen verlaten. We gaan wandelen! De rugzakjes met kleren voor deze dagen staan klaar. De iPad gaat ook mee, maar of ik wifi in de bergen heb?? Ik zal in iedergeval de blogs schrijven, maar publiceren zal misschien later moeten. Ik hoop dat jullie ons niet te veel gaan missen. Ik zie aan het aantal views (ruim 1500!!) dat het blog goed gelezen wordt. Dat is erg leuk! 

Namasté

Judith

Nog wat Nepalese weetjes:

- de mannen rochelen en spugen hier volop. Je hoort het constant. Gelukkig heeft nog niemand een fluim op zijn voet gekregen. *ieuw*

- ook nu volop dames (en kleine kinderen) met mobieltjes gezien.