Tijdens het ontbijt aan Mahesh gevraagd naar de Nepalese schommels. En jawel hoor, de schommels worden na Dasain afgebroken. Één keer per jaar mogen jong en oud (tijdens Dasain) met hun voeten van de grond en schommelen tot aan de goden. Na het festival is er ook geen tijd meer, kinderen moeten dan weer naar school.
Mahesh vertelde ook dat de reden dat het in de dorpen zo vuil is, ook komt door het feest. Vele mensen zijn niet thuis waardoor er minder opgeruimd wordt. Ook in hotels was nu minder personeel dan gebruikelijk.
Om 9 uur verlieten we Dhulilkhel. Gezien onze conditie ;) werd het 1e wandeluur geskipped en gingen we met de local bus. Maar die was zo vol (veel mensen zijn weer op weg naar huis) dat we de local truck hebben genomen. Nou zo'n ritje achterin zo'n open vrachtwagentje....een achtbaan is er niets bij. Bussen (met mensen op het dak), scooters werden in smalle haarspeldbochten ingehaald. Nee, langs de afgrond geen afzetting.
Na 5 kilometer werden we afgezet in Kabri om onze wandeltocht voort te zetten richting Namobuddha, een Tibetaans klooster bovenop een hoge berg! Het was wederom weer geen gemakkelijk tochtje over losse keien, ongelijke natuurstenen, zand. En uitkijken voor passerende bussen, scooters en auto's :S.
Na een kleine 2 uur kwamen we boven aan en waren we net op tijd om getuige te zijn van de aankomst en ontvangst van één of andere oude belangrijke goeroe met zijn gevolg (o.a. vele geschenken).
Daarna hebben we snel de tempel bekeken voordat deze voor de ceremonie werd afgesloten. In de tempel mochten we helaas niet fotograferen. Het is een kleurrijke tempel vol met schellekoorden, vele kleurrijke tekeningen, mooie mandela's op het plafond.
Namobuddha is een heilige boeddhistische plaats waar volgens de overlevering Boeddha zijn leven heeft geschonken aan een tijgerin zodat zij haar welpen met zijn vlees kon voeden.
Ook op deze plek natuurlijk weer heel veel gebedsvlaggetjes, waarmee de gebeden door de wind naar de goden worden gebracht. Een mooie plek voor een groepsfoto! ;)
Wederom had Mahesh weer een short road met veel klauterpartijen.
Eerst kwamen we nog bij een mooie stoepa, waar we ook even cola/fanta met koekjes en tomatensoep hebben gegeten. En toen ging de afdaling weer verder.
Deze afdaling valt nog mee :) ik had nogal moeite om op de been te blijven, laat staan om foto's te maken. Onderaan deze afdaling stond onze bus met chauffeur te wachten. Hij was veel te ver doorgereden met zijn mooie bus over de losse stenen en keien. Hobbeldehobbel kwamen we terecht in Panauti, daar zijn we uitgestapt en doorheen gelopen. In Panauti komen 2 rivieren samen. Vroeger was het een belangrijke halteplaats aan de handelsroute naar Tibet. Er stonden wat mooie tempeltjes langs de rivier. Toen wij er waren was net het einde van een lijkverbranding. In het stadje was weer veel bedrijvigheid, en het verkeer stond weer ramvast. Onze bus stond ons daar weer op te wachten. Terug naar Bhaktapur, nog zo'n 25 km. Helaas zat Vajra guest house vol, dus moeten we 1 nachtje in Sunny Guest House slapen. Dat is toch wel de minste kamer tot nu toe, maar ach we hebben een dak boven ons hoofd.
We hebben onze weekendtas gepakt, want we gaan vanaf morgen weer 6 dagen op pad. We vertrekken met het vliegtuig van Kathmandu naar Pokhara. Een binnenlandse vlucht met een klein vliegtuigje. Het zal weer een spannende belevenis worden.
Nu onder de muffe tijgerdeken in een krakend bed.
Namasté
Judith.
Fijne dagen in Phokera en Chitwan
BeantwoordenVerwijderen