Rijst- en slachtvelden

Vandaag was het de dag van de waarheid. Zijn we goed genoeg voor de 3 daagse wandeling? Ja, hoor we hebben de proeve goed doorstaan.

Vanmorgen om 9u00 vertrokken we lopend vanuit Bhaktapur naar de Changu Narayan tempel. Hiervoor moesten we 6 km omhoog klimmen (1500 meter boven zeeniveau). Het heeft ons menig zweetdruppeltje gekost, maar de tocht er naar toe was zeer de moeite waard. Bij degenen van onze groep die het boerenleven van vroeger kennen, kwamen nostaligsche gevoelens omhoog van het werken op het land en de slacht.

We liepen tussen de rijstvelden, het is oogsttijd, dus er werd hard gewerkt door de vrouwen (oogsten) en mannen (dorsen).

Boven aangekomen waren we bij Changu Narayan, het oudste pelgrimsoord van Nepal met een Visnu tempel. De oorspronkelijke tempel ontstond in de 4e eeuw. Degene die wij zagen stamt uit de 16e/17e eeuw. Een prachtige tempel waarbij het houtsnijwerk mooi geverfd was (dat is uniek, de tempels die we gezien hebben hadden dit niet). En natuurlijk weer een groepsfoto! 

Zowel heen als terug hebben vele slachtpartijen gezien. Het is feest en dan wordt volgens Nepalese traditie een dier geofferd. We (niet iedereen) hebben een live slachting van een geitje gezien, we zagen het villen van een buffel, het afbranden van de huid van een geit. En met het bloed worden onder andere auto's gewijd. 

Tja, het is geen fris gezicht, maar je went er aan. Echt!

Tegen 16u00 waren we weer terug in het guesthouse. Even relaxen met een kopje koffie from the machine (ipv nescafé) of een hot ginger lemon tea with honey waarna de dames hun jurken konden ophalen. Ik had er niet meer opgerekend dat deze klaar zouden zijn voor de ceremonie bij Mahesh. Maar zo waar! Emmy's jurk was verknipt maar ook dat is goed gekomen. Dus morgen zijn de dames op z'n Nepalees :)

Om 19u00 stond Mahesh weer klaar voor de avondwandeling. Wat dit betreft is het net de 10 kleine negertjes, steeds minder wandelaars gaan mee. Vanavond waren alleen Jef, José, Frank en ik van de partij. Het was niet zo druk als andere avonden, alhoewel de trappen naar de tempel vol stonden. Hier zagen we ook de 'boy met poep op z'n kop' zoals Mahesh dat zegt. Een jongen zit met poep op hoofd, handen en knieën en daarop brandende olielampjes, voor het welzijn van zijn familie de hele avond bij de tempel.

Op weg terug waren we nog getuigen van een popconcert (met versterkers en al), een echte cultuurclash tov de  trommels, fluiten en deksels. Ja, ook Nepal verandert, hoe zeer wij westerlingen ook wensen dat hier alles bij het oude zou moeten blijven. Jongeren hebben ook mobieltjes met internet, ook zij zien de 'rijkdom' van de westerse wereld, zij willen dat ook. Mahesh voorspelt dat jongeren ook niet meer voor hun ouders gaan zorgen zoals dat nu wel het geval is. Hij moet als oudste van het gezin zorgen voor zijn moeder, zijn vrouw en jongste broer en zijn vrou moet zorgen. Ook was het zijn verantwoordelijkheid om voor de bruidschatten van zijn 2 zussen te zorgen. Ook hier zullen tzt bejaardenhuizen ontstaan.

Morgen een bijzondere dag, we zijn dan getuigen van ritueel tgv de jaardienst van de vader van Mahesh.

Namasté

Judith