Back to the future

Mahesh nam afscheid van ons door iedereen een Boeddhistische sjawl om te hangen en een appel te geven, een mooi Nepalees gebaar. Uitgezwaaid door de staff van Vajra Guest House en de laatste groet van Mahesh op het vliegveld, konden we na vele checks (controles, fouilleren en stempels) Nepal verlaten. Terug naar huis. Het is een vakantie om nooit te vergeten, maar het is ook fijn weer thuis te zijn.

Met een geweldig uitzicht over het Himalayagebergte: het dak van de wereld, zoals Nepal ook wel genoemd wordt, vlogen we richting mistig New Dehli. Goed dat we hier zo'n 2 uur de tijd hadden, dat heb je wel nodig voor het tempo waarop de controles (en stempeltjes) hier worden gedaan. In regenachtig Frankfurt werden we geconfronteerd met de eerste kerstboom. We zijn weer terug :(

Emmy vroeg ons op de kaart bij haar afscheid: "Wat neem je mee uit Nepal?"

Ik neem de warmte mee van de mensen en de zon. 

Vele beelden heb ik proberen te vangen in foto's en in woorden via dit blog. Maar veel is ook nauwelijks te beschrijven of te fotograferen, zoals het gevoel van gastvrijheid en vriendelijkheid van de (mooie) mensen die we tijdens onze reis hebben ontmoet. Ik heb me in sommige situaties ook wel een indringster gevoeld, maar als je iets wil zien... Ik heb geprobeerd met respect voor de mensen foto's gemaakt. Velen vonden het leuk zichzelf te op de camera terug te zien. De kinderen die om een one-dollar-photo vroegen, heb ik genegeerd. Lastig hoor, bedelende mensen en achtervolgende verkopers te negeren. En 'nee' schudden betekent in Nepal 'ja', dat maakt het ook niet duidelijker ;)

Beelden die op mijn netvlies staan:

• de prachtige natuur met de schitterende terrassen,
• het vruchtbare land met de mooi onderhouden rijstvelden, fruitbomen en akkers,
• de hardwerkende mensen op het land,
• de sterke vrouwen met manden (gevuld met takken of stenen) op hun rug en met een band om hun hoofd,
• de schommelende en vliegerende kinderen tijdens het Dasain festival, 
• de helpende hand van Mahesh tijdens de afdalingen op die leuke short roads van hem ;) "with a little help from a friend"
• de indrukwekkende besneeuwde bergtoppen die overal in Nepal opdoken,
• de kleurrijke Afrikaantjes,
• de heerlijke Nepalese keuken,
• Binot en Sadurno die vele ochtenden en avonden ons met veel hartelijkheid bedienden,
• de vele uitgestalde groenten in de straten en langs de kant van de weg,
• de indrukwekkende rituelen in het Hindoeïsme, 
• de tempelbezoeken in Bhaktapur tijdens het Dasain festival, 
• de vrolijke rustgevende gebedsvlaggetjes bij de Boeddhistische tempels,
• de godsdienstbeleving van Nepalese bevolking, het is voor mij niet meer voor te stellen dat het geloof zo'n grote dagbesteding en invloed op mijn leven zou hebben,
• de sociale leefgemeenschappen van families,
• de wassende en kokende vrouwen,
• de vakmanschap van de mannen,
• de zichzelf wassende mannen en vrouwen langs de watervoorzieningen aan de kant van de weg, 
• de gracieus nee-schuddende mensen terwijl ze 'ja' bedoelen (denk aan de Indiër in 'Oh moeder, wat is het heet')

en natuurlijk hebben het jongetje met de pleister in Lumbini en de ouderen in Pashupatinath een onwisbare indruk op mij gemaakt.

Nepal is een prachtig land, maar er zijn ook minder mooie kanten, zoals:

• corruptie, 
• de chaos in het verkeer,
• de slecht onderhouden wegen,
• de irritante motoren die door alle straten en weggetjes als gekken rijden,
• de rotzooi in de straten,
• verontreinigde lucht en water,
• de bedelende mensen en kinderen, Mahesh (en Emmy ook) waarschuwde ons hiervoor. Sommigen houden wel erg gemakkelijk hun hand op in plaats van deze uit de mouwen te steken,
• de rochelende mensen,
• de vele trappen die we gelopen hebben ;)

Zoals ik al eerder heb gezegd: Mahesh maakte voor ons het verschil. Het Engels/Nederlands/Limburgs wat we onderling spraken was bij tijd en wijle hilarisch. 

@Mahesh: ik weet dat je mijn blogs ook gelezen hebt, nogmaals dank dat je ons jouw land hebt laten zien en dat we van zo dichtbij getuigen mochten zijn van jouw manier van leven. Je hebt me veel geleerd. Veel succes verder met je staff in jouw Vajra Guest House en het realiseren van je idealen. Zoals beloofd, heb ik mijn aanbeveling bij Tripadvisor achtergelaten. We keep in touch via Facebook :)

Drie weken hebben we in de toekomst geleefd, nl. in het jaar 2069. In Nepal hanteren ze namelijk een maankalender ipv zonnekalender en liggen dus een paar jaar op ons voor. Maar ja, wat is toekomst? Ik zag de rijkdom van de sociale leefgemeenschappen en het met aandacht bezig zijn met hun werk en leven. Iets waar wij iets van kunnen leren. In Nepal spiegelen ze zich aan de Westerse wereld. Je ziet de verandering plaatsvinden: de flatgebouwen, de moderne kleding, de Westerse koffieshops (een Starbucks heb ik niet gespot, maar het zal niet lang meer duren, ook niet eer een McDonalds wordt gevestigd). Als toerist is het prachtig om dit kleurrijk leven enkele weken te aanschouwen, maar ik snap die drang om veranderen heel goed. Het is vooral voor vrouwen een hardwerkend (en in vele gevallen een armoedig) bestaan.

Samer met onze leuke groep hebben we veel beleefd en veel gelachen. Het was heel bijzonder.

Dank Han, Helma, Ingrid, Jef, José, Josefien, Jef, Helma voor jullie gezelligheid.

Dank Emmy voor alle voorbereidingen en het samen beleven van de eerste helft van deze reis. Jammer dat je niet tot het einde kon blijven.

We zien elkaar a.s vrijdag in de wok, dan zullen we de vele foto's uitwisselen (ik heb er al ruim 3000 ;)).

Geweldig dat ik deze onvergetelijke reis samen met Frank heb kunnen beleven. We hebben er mooie herinneringen bijgekregen.

Dit was mijn laatste blogje over onze Nepalreis. Bedankt voor alle leuke reacties. Ik vond het heel leuk om jullie deelgenoot te maken van deze indrukwekkende reis.

Namasté

Judith